Niet ‘’Ga mee’’, zoals het jaarthema van de PKN luidt, maar “Eet mee”, zo luidde de oproep om deel te nemen aan de Adventsbezinningsmaaltijd in De Ontmoeting in Damwâld. Die oproep was klaarblijkelijk niet aan dovemansoren gericht. Tezamen met bijna honderd ‘mede-eters’ aan tafel … samen eten, nadenken, praten … het werd een feest van ontmoeting, verbinding, samenzang en bezinning. Bezinning aan de hand van Jesaja 9, de verzen 1,5 en 6 op Advent … een hoopvolle verwachting! In de komende weken leven we toe naar het Kerstfeest. Een bijzondere periode waarin we uitzien naar het Licht én verlangen naar het perspectief van een nieuw begin.
Met elkaar aan tafel gaan verbindt. Of het nou een lange tafel is, een geïmproviseerde picknicktafel of een handige vergadertafel: daar kom je tot elkaar, je ziet elkaar en luistert naar elkaar. In deze tijd is het (helaas) niet meer vanzelfsprekend dat de mensen een drempel van de kerk op een zondagochtend over lopen, over het geloof praten of zelfs om aan een ander te denken. Samen eten en daarbij jouw verhaal en Zijn Verhaal vertellen is een manier die mensen aanspreekt. Het past bij een open en gastvrije gemeente, die uitstraalt ‘samen bij God te gast!’ Het helpt daarbij natuurlijk geweldig dat er een overheerlijk stamppotbuffet op tafel stond. Er klonk niet voor niets een klaterend applaus en heel veel waardering voor het organisatiecomité!
Ja, samen eten is belangrijk. Als kerk, als gemeente, ja, als gemeenteleden moeten we in deze tijd creatief zijn om manieren te zoeken die mensen samenbrengt. Net als de schillers, snijders, proevers, tafeldekkers en kokers die benodigd zijn bij het bereiden van maaltijden, zijn velen actief binnen de kerk, in de kerkenraad, in de wijken of de jeugdraad; veel staat er op het menu en voor ieders smaak moet er toch wel wat bij zijn. Een gevoed mens is een ander mens dan een hongerig mens. Als er voor iedereen eten is, begin je op gelijke voet aan het gesprek. Ja, je hebt een gelijke noemer. Je deelt jezelf aan die tafel… Zijn tafel!
