Enige tijd geleden hoorde ik een voorganger spreken naar aanleiding van de o zo bekende Psalm 23, de Heer is mijn herder. Hij vertelde dat hij eens aan zijn catechisanten de vraag had voorgelegd wat het verschil is tussen een postduif en een schaap. Deze vraag lokte verschillende, soms voorspelbare antwoorden uit. Een postduif is een vogel en een schaap is dat niet maar is een zoogdier. Een postduif kan vliegen maar als men een schaap in de lucht gooit (als je dat zou kunnen !) dan ploft het dier gelijk weer op de grond. Maar wat is nu grootste verschil tussen deze beide diersoorten had de catecheet gevraagd. Iemand kwam met een verrassend en doordacht antwoord. Een postduif kan de weg naar huis (bijna) altijd weer vinden en een schaap heeft daar grote moeite mee of verdwaalt zelfs. De catecheet maakte dankbaar gebruik van deze reactie want het was precies het antwoord waarop hij had gehoopt. Een schaap is een dier dat begeleiding nodig heeft en het is daarom zo voor de hand liggend dat wij mensen niet worden vergeleken met een postduif die (bijna) altijd wel weer in de veilige thuishaven aankomt maar met een schaap dat een herder, een begeleider nodig heeft. En in psalm 23 wordt de mens vergeleken met een schaap en God met de herder. Het is een treffende beeld over de verhouding tussen God en de mens. Wij mensen denken vaak dat we behoorlijk zelfredzaam zijn maar in deze psalm geeft de dichter aan dat hij inziet dat de Here God een herder is voor de mens. Een herder is iemand die de schapen niet alleen op de goede weg leidt maar die ze ook beschermt tegen de vele gevaren. Een schaap is een weerloos dier. Zoals hierboven al vermeld kan hij niet wegvliegen en snel wegrennen is ook geen optie. Weliswaar wordt je niet graag als schaap neergezet maar diep in zijn hart weet elk mens dat hij vaak bescherming nodig heeft.
