Een nieuwjaarswens, dat kan nog net op 6 januari. De jaarwisseling achter de rug, een nieuw jaar ligt voor ons open. Voor ons is het vaak niet meer dan dat, een andere datum, dezelfde routine. Ik ben daarom ook niet zo van de goede voornemens in het nieuwe jaar. Als je iets wilt doen, hoef je daarvoor niet te wachten tot Oud en Nieuw. Alles wat rond dat moment ‘onder lichte druk’ wordt afgedwongen houdt vaak geen stand. Ja, er kunnen wel een paar kilo’s af, en ja iets meer bewegen is misschien verstandig, maar het moet wel vanuit mezelf komen.
Maar één ding zou ik willen wensen voor iedereen: dat we meer (leren) luisteren. Naar elkaar, de ander. En dan oprecht luisteren, horen wat de ander vertelt, beweegt, bezighoudt. Zonder oordeel, zonder oplossing of vergelijkbaar eigen verhaal, gewoon er zijn. Want dat ontbreekt vaak, de echte aandacht. Terwijl dat toch een soort van eerste levensbehoefte is, je gezien en gehoord weten. Terecht kunnen bij mensen die de tijd nemen, en waar je misschien niet eens veel hoeft te zeggen om begrepen te worden. Volgens mij is dat juist wat ons mensen bindt, er zijn voor elkaar. En waar mensen elkaar (leren) kennen en naar elkaar luisteren, vallen verschillen en geschillen eerder weg. Want in de basis zijn we gelijk en willen we allemaal hetzelfde. Dus laten we dit jaar meer luisteren. Wie weet brengt het ons inzicht, begrip, verdraagzaamheid, geduld, medeleven, liefde. Ongehoord goed toch?!
