De bouwvak is begonnen! Lekker even uitrusten. Niets moet en niksen mag. Na een periode van hard werken is dat meer dan verdiend. Er zit iets heel moois aan deze periode van vakanties. Het is een tijd om tot rust te komen. Om de dingen te laten landen en bezinken.
Vakantie ! Op straat is het verdacht rustig, de tv-zenders staan op zomerprogrammering en op het terras hoor je op de achtergrond het zwoele ‘Summertime’ weerklinken. Een hele vakantie rust. Ja, de sfeer is relaxed. Het grote genieten is begonnen.
Vakantie; miljoenen mensen stoppen even met hun werkzaamheden om een paar weken iets anders te doen en rust te zoeken! Om de dingen te laten landen en bezinken, een tijd van reflectie. In de vakantie heb je daarvoor alle tijd. Tijd om je eens af te vragen “Waar zou ik meer tijd aan willen besteden?” Maar waar zou je sowieso écht meer tijd aan willen besteden? Aan God ? In de drukte van alle dag komt Hij er soms maar bekaait af met alleen bidden voor het eten en voor het slapen gaan. Ja, we bedanken Hem dan wel op ‘onze’ tijd misschien. Maar … besteden we echt wel genoeg tijd aan Hem?
Als tegenhanger van ‘vakantietijd’ kennen we natuurlijk het ‘vakantiewerk’. Wie nu denkt dat vakantiewerk te maken heeft met mensen die werk hebben gemaakt van hun vakantie heeft het helemaal mis. Nee, vakantiewerk is er voor diegene die gewoonlijk niet werken, maar dat in de vakantie juist wel doen. We denken dan vooral aan studenten, alsof die niet het hele jaar keihard studeren en voortdurend werken aan de conditie. Er zijn ook mensen die gewoon doorwerken. Denk hierbij aan seizoenwerkers of specifieke beroepen, bijvoorbeeld in de medische sfeer. Ook zijn er onmisbare ‘organisaties’ zoals … de kerk! Maar na Pinksteren komt ook de ‘kerkelijke machine’ langzaam tot stilstand. Het aantal vergaderingen en activiteiten neemt snel af. Na Pinksteren zitten ook de kerken in Damwâld niet meer vol, tot aan de startzondag 17 september. Vanaf mei gaan de eerste gemeenteleden op vakantie. Past tegen oktober is zo’n beetje iedereen weer thuis. Bijna vijf maanden lang gaat de kerk een proces in van vertragen, rust, opstarten, en dan weer vol van start.
En toch … wat is de kerk toch bijzonder en belangrijk. Soms lijkt de kerk dan wel niet zo hip, maar het is een vast fundament voor je leven. De kerk bijzonder? Jazeker ! Loop op vakantie maar eens een kathedraal of kerk binnen. Een plek waar je tot rust kunt komen. Even geen internet, snapchat of instagram. Even een dienst meemaken waarin je, ook al versta je er soms niet veel van als je erg ver weg bent, God toch even dank-U-wel kunt zeggen voor al het moois dat Hij ons geeft ! Waar je Gods woorden tot je kunt laten komen. Waar je deel kunt uitmaken van Gods gemeente. Jaarlijks nemen vele en vele bezoekers uit allerlei windstreken zo een kijkje. Zijn dit allemaal Christenen? Zeker niet. Als je eenmaal binnen bent ervaar je de rust, zelfs midden in een drukke stad. Je ziet de mensen rustig rondlopen (niet gehaast zoals op straat), je ziet mensen bidden en er heerst een sfeer van eerbied. Waarom eerbied? Voor de architect van het gebouw? Misschien ook wel want een dergelijk gebouw kan echt indruk op je maken. Maar bovenal (soms ook onbewust) eerbied voor onze God, de Architect van de hemel en de aarde. Ervaar God. Het zal je goed doen!
