Advent is het begin van een nieuw kerkelijk jaar. En let wel … het kerkelijk jaar is in niets te vergelijken met onze persoonlijke kalenders, schema’s en agenda’s. Want is het niet zo dat in het dagelijks leven onze kalenders en agenda’s onze menselijke prioriteiten identificeren en dat we maar al te vaak worden bepaald door onze school-, werk- en/of sportkalenders. Onze agenda’s en kalenders moeten ons in alle ‘drukte’ helpen bij het organiseren van onze verplichtingen en geven daarbij – sluipenderwijs – zelfs volgorde aan onze principes. Een weerspiegeling van de dingen die voor ons belangrijk zijn. Maar … hoeveel christelijke prioriteiten komen er voor in onze agenda?
De kerkelijke kalender is een spirituele, liturgische kalender die Gods bemoeienis weergeeft in/met het menselijk bestaan, het verhaal van onze redding. Het kerkelijk jaar begint met Advent. De vier zondagen van Advent zorgen voor een tijd van geestelijke voorbereiding en op het uitzien naar de komst van Christus. In onze kerken wordt het licht van (een) Adventskaars(en) elk van die vier zondagen ontstoken om het passeren van de dagen te markeren.
Advent is een tijd van uitzien en verwachting, maar het kan ook worden omschreven als een seizoen van het verlangen. En wat vooral doen we verlangen? Op wie wachten we precies? Welke verwachtingen hebben we van God? Moeten/mogen we denken dat ze aansluiten bij de werkelijkheid van God? In Adventstijd – met kerst en oud & nieuw in het verschiet – mijmeren we vaak over de vraag hoe ons leven verloopt of zou moeten verlopen. Hoe staat het financieel, hoe is het met onze gezondheid, kunnen we nog wel blij en vrolijk zijn en hoe staat het eigenlijk met onze relatie met familie en vrienden? Zeker is in elk geval dat onze verwachtingen niet altijd de realiteit zullen/kunnen benaderen. We kunnen ons erg eenzaam en geïsoleerd voelen, ervaren armoede, tegenslagen, of persoonlijke fouten …
De Advent is de tijd van hoop, verwachting en belofte. Kerst, de geboorte van Jezus, is niet de vervulling van onze hoop of het inlossen van onze verwachtingen. Integendeel! Als we kijken naar wie we verwachten, moeten we niet vergeten dat Gods Zoon voor ons is geboren in een karige krot, omringd door dieren en stro. Nee, het gaat ook om het verlangen naar Gods toekomst. Ruim tweeduizend jaar geleden kwam Jezus naar deze aarde en veranderde de wereldgeschiedenis. We leven nu alleen nog steeds in een gebroken wereld die uitziet naar echte vrede. Jezus beloofde om terug te komen en Zijn nieuwe wereld helemaal werkelijkheid te laten worden. We leven naar het Kerstfeest toe. We kijken uit naar het feest van de geboorte van Jezus Christus. Tijdens het Kerstfeest vieren we dat Jezus naar deze aarde komt. Maar tegelijkertijd kijken we uit naar het moment dat Hij weer komt. En Hij komt!
