Dit is een lied die u misschien wel kent. Aan Uw voeten Heer is de hoogste plaats.
Als je aan iemands voeten zit, wat in onze cultuur misschien wat raar is, dan heb je je aandacht op die persoon.
In de tijd van Jezus zat je aan de voeten van Rabbi en luisterde je wat hij te zeggen had.
Je wil luisteren, ontdekken, leren en dit toepassen in je eigen leven.
Het een moment van rust, aandacht en vertrouwen op die ander.
Je doet even niets maar er is een moment die je niet wil missen. Eigenlijk is dit een mooi beeld over gebed en de tijd die wij geven aan Jezus. Wij zijn een actieve gemeente, waar gelukkig niet mis mee is. We zijn goed in dingen voor elkaar krijgen. Er moet namelijk ook wat gedaan worden. In de afgelopen jaren heb veel cursussen en inspiratie bijeenkomsten gegeven over gebed. Ik benoem dan dat we veel tijd met Jezus mogen doorbrengen. Dat we zoals Maria, aan de voeten van Jezus mogen zitten, mogen luisteren en ontvangen. Dat we ons regelmatig mogen stilzetten. Ik weet dat ik bijna standaard van iemand een opmerking kreeg. Dat was deze: ‘ja maar Robert, de Bijbel zegt dat we moeten bidden en werken. Ik kan natuurlijk niet een beetje niets doen’. Klinkt dat bekend? Bidden en werken. Tja, staat dat wel in de Bijbel? Nee, dat staat helemaal niet in de bijbel. Het is een kopje boven een tekstgedeelte van 2 Thessalonicenzen 3 wat door mensen later erbij is bedacht. Maar stel je voor dat het er wel zou staan. Dan heb ik nog een gedachte. Zou het bidden en werken dan niet meer met elkaar in verhouding moeten staan? En als wij geloven dat God werkt door gebed en steeds maar weer in de bijbel in beweging komt door het gebed van een gelovige, zouden we dan niet meer aan Zijn voeten moeten zitten om ons hart, onze vragen en wensen met Hem te delen? Het is niet dat ik zeg dat meer tijd met Jezus MOET doorbrengen. Maar als je van iemand houdt, als je verliefde bent of beste vrienden bent van iemand, dan wil je toch in zijn of haar aanwezigheid zijn? En als het zo is dat Jezus nog steeds spreekt, en dat wij, aan Zijn voeten, er voor kiezen om stil te worden en te luisteren naar wat Hij te zeggen heeft. Die momenten van rust, aandacht en vertrouwen waarin God dichterbij kan en wil komen. Minder rennen en vliegen, zelfs minder christelijke rennen en vliegen. Maar laten we eens vaker aan de voeten van Jezus gaan zitten, Hem in de ogen aankijken en luisteren naar Zijn stem. Want aan Zijn voeten is de hoogste plaats, en wij hebben toegang tot deze mooie plek vol liefde en acceptatie. Geen afwijzing maar vergeving. En probeer eens te luisteren naar Zijn stem want misschien spreekt Hij ook tot uw hart.
