Regelmatig zie je ergens een tegeltje hangen met een spreuk. Heel vaak blijft de betreffende spreuk niet lang in het geheugen hangen en vaak ben je wat je gelezen hebt binnen dezelfde dag al weer kwijt.
En soms schiet je maanden later de betreffende spreuk nog eens te binnen.
Sommige spreuken hebben een bepaalde diepgang, anderen zijn meer humoristisch van aard.
Enkele voorbeelden van tegeltjeswijsheden die bij mij zijn blijven hangen geef ik hierbij aan u door.
Deze spreuk uit Twente:
‘Uit gouden korenaren, schiep God de Twentenaren,
uit het kaf en de resten, de mensen uit het westen’.
Humor uit Twente met enigszins een dubbele laag: De Twentenaren zijn positief trots op hun landstreek.
‘Dankbaarheid is een bloempje dat in weinig hoven bloeit’.
Bij iemand in diens bedrijf trof ik deze spreuk aan. Toen ik met de betreffende ondernemer deze spreuk besprak kwamen wij tot een diepgaand gesprek.
Hij probeerde met deze spreuk in zijn bedrijf de bezoekers toch een boodschap mee te geven.
Wij waren het erover eens dat de spreuk veel waarheid bevat en dat wij helaas moeten constateren dat wij mensen vaak moeite hebben met dankbaarheid. Ook gaven wij beide aan dat wij toch redenen voldoende hebben tot dankbaarheid.
Wij leven in een prachtig land, wij hebben vrijheid van godsdienst en wij waren beide van jongs af aan opgegroeid met het geloof in God en Jezus Christus.
Heel veel redenen tot dankbaarheid.
Laten wij meer uit onze dankbaarheid leven en onze dankbaarheid meer tonen aan de mensen om ons heen.
‘Wês in sinnestriel, in oar hat dêr ferlet fan’.
Deze spreuk ligt enigszins in het verlengde van de vorige. Wees blij, wees dankbaar, toon het aan de mensen, de mensheid heeft behoefte aan blijmoedigheid. Laat dat zien en handel er naar.
Het blijkt dat mensen dat waarderen. Een blijmoedig gezicht, een vriendelijke groet, even aandacht, het is het zelfde als een warme zonnestraal. En wat hebben we als mensen daar zo nu en dan behoefte aan !
