‘Met een gemiddeld netto vermogen van 80.180 euro staat Nederland in 2015 op de negende plaats van rijkste landen ter wereld ’
Bron: Allianz Global Wealth Report – 21 september 2016 – Het 7e Global Wealth Report van verzekeraar Allianz waarin het vermogen en de schulden van huishoudens in meer dan 50 landen zijn geanalyseerd.
‘Mensen met acute financiële problemen vragen kerken steeds vaker om hulp. Vorig jaar kregen kerken zo’n 50.000 verzoeken om hulp, een stijging van 25 procent ten opzichte van 2012′
Bron: Trouw – 28 oktober 2016 – op basis van het onderzoek Armoede in Nederland, uitgevoerd door Kerk in Actie.
De harde cijfers
Armoede komt steeds meer voor in Nederland. Het aantal mensen dat maandelijks te weinig geld overhoudt om van te leven neemt steeds meer toe. Ook langdurige armoede neemt steeds grotere vormen aan. Iets meer dan tweehonderdduizend Nederlanders moeten langdurig van heel weinig geld rondkomen, ook al zijn er voor deze groep zijn er op landelijk en gemeentelijk niveau veel ondersteunende regelingen. Veel mensen weten niet dat de grootste groep die onder de armoedegrens leeft, geen uitkering krijgt, maar (fulltime) werkt en een eigen inkomen heeft, zoals zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers). Tegenover elke bijstandsontvanger onder de definiëring van de ‘armoedegrens’ van het Sociaal en Cultureel Planbureau staan twee werkenden die niet boven die grens uitkomen.
Eind 2014 hielpen de Voedselbanken Nederland, de koepelorganisatie waarbij vrijwel alle voedselbanken zijn aangesloten, meer dan 94.000 mensen per week. Ook bij de voedselbank geldt dat de meeste mensen er maar korte tijd een beroep op hoeven te doen: meer dan de helft van de klanten staat binnen een jaar weer op eigen benen. Minder dan 50.000 Nederlanders zijn er langer van afhankelijk. En dan te bedenken dat de eisen voor het ver voor voedselhulp streng zijn.
‘Helpen waar geen helper is’
Kerken in heel Nederland vangen sinds jaar en dag mensen op die tussen alle wallen en schepen vallen. Diakenen hebben dan ook als stelregel ‘Helpen waar geen helper is’. Diaconieën doen belangrijk werk in het ondersteunen van mensen in armoede, binnen en buiten de kerk. Diaconieën komen tot in de haarvaten van de maatschappij. De Bijbel roept niet voor niets op tot solidariteit met wie het moeilijk heeft en om samen te werken aan een rechtvaardige samenleving waar ieder mens tot zijn of haar recht kan komen en er aandacht is voor iedere mens.
De inzet van de kerk is daarbij nadrukkelijk niet alleen gericht op de eigen achterban. Mensen in noodsituaties worden ondersteund ongeacht geloof, etniciteit, kleur of geaardheid. De ondersteuning kan verschillende vormen aannemen, zoals: advies en informatie, hulp bij het vinden van informatie, doorverwijzing naar instanties, bemiddeling of meegaan als een drempel hoog blijkt, en ook wel ondersteuning door bijv. het verstrekken van een lening of geldelijke ondersteuning.
De gezamenlijke diaconieën van beide PKN-kerken in Damwâld hielden ook dit jaar weer een actie voor de voedselbank. Met deze actie wilden we graag de voorraden van de voedselbank in Damwâld aanvullen. Uit contact blijkt dat de voedselbank dit jaar 5 jaar bestaat, maar ook dat de opbrengsten erg tegenvallen én dat er tekorten zijn.
Omzien is dus niet alleen nadenken over een ander, maar bezig zijn voor de ander, met nadenken wat de beste hulp ter plaatse is. Geven met verstand. Ook de barmhartige Samaritaan zorgde niet alleen voor de eerste hulp maar voor afdoende zorg. Zorg voor een ander vereist aandacht en tijd en energie. Goede zorg is verder helpen. Verder helpen zodat als het kan de naaste zich weer zelfstandig kan redden. Verder helpen is niet alleen materieel. Want dat wordt soms wel eens vergeten. Omzien is ook geestelijke hulp. Geloof en vertrouwen horen bij echte hulp. Vertrouwen dat je er als persoon mag zijn. Mijn naaste is belangrijk. Voor God en ook voor de medemens.
