Om half 7 gaat de wekker. Even de hond uitlaten en dan de jongens uit bed halen. De meiden wakker maken in de hoop dat ze er uit willen. Naar beneden en het ontbijt klaarzetten. De lunchbakjes voor school klaarmaken. 5 stuks! Alles in de tassen en de kinderen sturen tijdens het ontbijt. Gezellig, soms gezeur. Even nog iets uitpraten van gisteren of praten over deze dag. Even de agenda doornemen. Armani heeft zijn eerste kinderfeest en Jaël hoeft niet naar school omdat ze een test moet doen. Nimrah moet even ter controle naar het ziekenhuis. Ok. Iedereen weet nu waar ze aan toe zijn. Sannie brengt twee kinderen naar school en neemt Nimrah mee om meteen door te gaan naar het ziekenhuis. Ik breng twee kinderen naar de andere school en breng Jaël naar haar afspraak. Snel naar huis om te kijken wat we vandaag op de agenda hebben staan en dan…
Even rust. Even niets. Ik neem de tijd om even stil te staan. Ik zit aan mijn bureau en neem even de tijd om te praten met God en wat te lezen. Gewoon in de rust en ontmoeting met de Schepper van de hemel en de aarde. En wat is dat soms lastig. Want onze dagen zitten vol. We moeten zo veel. Is het geen drukte thuis, met al die extra dingen vlak voordat de zomervakantie begint, dan is het wel de drukte op werk of bij onze taken in de kerk. We worden vaak geleefd omdat we vinden dat van alles moet gebeuren. Maar moet dat allemaal wel gebeuren? En dan is het ineens avond, is de puf weg en kijken we nog even tv voordat we naar bed gaan. Maar lukt het je om in deze drukte ook af en toe tijd te nemen voor Jezus? Even stilstaan en praten met Hem? Even luisteren naar wat Hij misschien te vertellen heeft?
Gek dat we ons toch vaak laten leiden door alles wat op ons af komt. Soms denken we dat van alles moeten of denken we dat anderen het van ons verwachten. De Martha in ons neemt vaker de overhand dan de Maria in ons. Degene die de tijd nam om aan de voeten van Jezus te zitten, ook al moest er, volgens menselijke maatstaven en verwachtingen, van alles gebeuren. Nee. Soms hoeft er gewoon niets te gebeuren. Niet omdat er niets te doen is, maar omdat er even iets belangrijkers op de agenda staat. Een ontmoeting met God. Een gesprek met Jezus. Een stilte om te luisteren naar de Heilige Geest. Maar dat begint met iets heel praktisch. Neem de tijd ervoor. Gewoon tijd nemen voor je persoonlijke ontmoeting met Jezus. Eigenlijk is daar niets ingewikkelds aan. Gewoon door de dag heen, kleine momentjes creëren om even met God te praten. Dat kan thuis, op je werk en waar dan ook. Het is gewoon een kwestie van de tijd ervoor nemen. En Jezus zei dat het zitten aan de voeten van Hem op dat moment het beste was wat Maria had kunnen kiezen. Even niets doen en bij Hem zijn. Neem de tijd ervoor.
Robert
