Alle mensen hebben een naam.
Zelfs niet alleen de mensen, ook veel dieren hebben een (koos-) naam.
Soms heeft deze naam een betekenis, wat vooral in de Bijbel veel voorkomt.
In een groot aantal gevallen worden deze namen bewust aan de betreffende persoon gegeven, of soms zelf in opdracht van God of van één van Zijn gezanten.
Bekend zijn de passages: U zult Hem de naam Jezus of de naam Johannes geven.
Bij de volkeren uit de oudheid of bij bijvoorbeeld de indianen werd aan iemand een naam gegeven die op de persoon sloeg of ontleend was aan de natuur. U kent daar vast voorbeelden van.
Ook (bijna) alle boten en schepen hebben een naam, soms gebaseerd op de naam van de (vrouw van de) eigenaar, soms in de lijn van de reder of maatschappij.
Het is opvallend dat bij namen van binnenvaart- en vissersschepen relatief veel namen verwijzen naar religie.
‘Hoop op Zegen’, ‘Bid en werkt’, ’ Vertrouwen’, het zijn namen die aangeven dat de eigenaar zijn hoop en vertrouwen stelt op de hulp van God.
Natuurlijk zijn er schepen bij die de naam al langere tijd dragen en waarvan de huidige eigenaar zeer waarschijnlijk niet de eerste eigenaar van het betreffende schip is.
Maar toch, de huidige exploitant heeft de naam niet willen veranderen. Wellicht is dit niet altijd zo gemakkelijk of brengt het kosten met zich mee maar toch zien vele van de huidige eigenaren het kennelijk niet als een (te groot) bezwaar door via de naam van het schip aan te geven dat zij hun vertrouwen op de Hoogste stellen.
Of is het alleen uiterlijk vertoon ? Waarom zou men dat doen in deze wereld waarin de naam van God en het vertrouwen op God steeds minder vanzelfsprekend zijn ?
Durven wij ons vertrouwen op God nog openlijk te belijden ? Hiervoor is het echt niet nodig dat u een boot heeft of uw woonhuis een opvallende naam geeft maar dat wij in het dagelijkse leven de naam van God met blijdschap noemen en ons vertrouwen op Hem (Zijn naam) openlijk laten blijken.
