Voor mij is de bijbel een boek van hoop. In het oude testament kreeg het volk steeds weer nieuwe kansen van God. Ook al dreven ze een poos af van het geloof, ze konden steeds weer opnieuw beginnen.
Daarna heeft God zijn eigen zoon gestuurd. Jezus heeft ons geleerd hoe we anderen kunnen vergeven. En wat nog mooier is, je mag ook jezelf leren vergeven. We hebben allemaal dingen waar we echt spijt van hebben. Maar we hoeven niet EEUWIGE spijt te hebben! Eeuwige spijt zorgt er namelijk voor dat je stil blijft staan in het donker en niet in de voetsporen van Jezus, in het licht, stapt.
Jezus is immers al gestorven voor onze zonde? Dus wij hoeven niet dat in dag uit met onze oude zonde te leven en onszelf elke dag opnieuw op de kop te geven. Jezus heeft de weg voor ons vrij gemaakt. Nadat we God gevraagd hebben of hij om Jezus’ wil onze zonde wil vergeven, kunnen wij daarna ook onszelf vergeven. Elke keer opnieuw.
Pas als je jezelf ook vergeven hebt dan ben je namelijk vrij om alles uit het leven te halen.
Dan staat niets je meer in de weg om je ervaring (je zonde) om te zetten in iets goeds.
Heb je nog steeds last van een oude zonde die je ooit eens begaan hebt? Geef jij jezelf vaak op de kop voor de fouten die je maakt? Lukt het je niet om je zonden om te zetten in iets goeds? Kun jij jezelf eigenlijk je zonde en je fouten wel vergeven?
Houd hoop! We krijgen elke dag een nieuwe kans om ons ervaringen om te zetten in het mooiste leven tot ere van God.
En ik wens dat ieder, tot Zijn ere schijnt.
Jij in jouw klein hoekje en ik in ’t mijn.
