We lopen niet zomaar een nieuw jaar in zonder erover na te denken. De jaarwisseling is altijd een goede reden om even stil te staan bij het verleden en de toekomst en op zoek te gaan naar nieuwe wegen. Het is elk jaar weer boeiend om getuige te zijn van het einde van een oud en het begin van een nieuw jaar. En zelden proberen we zo hard om de betekenis en essentie van tijd te doorgronden als in deze dagen.
Het einde van het jaar is de tijd om terug te kijken. Tv-programma’s en krantenbijlagen herinneren ons eraan wat de redactie belangrijk vindt. Je kunt je afvragen hoe de selectie tot stand komt. Enkele buitengewone gebeurtenissen zijn natuurlijk onvermijdelijk, zoals de coronapandemie dit jaar. Maar anders? Wat was belangrijk en wat niet? Wat wordt er over tien jaar onthouden, wat over vijftig jaar? Er is niet veel meer over. Nu, van dichtbij, kan het toch nauwelijks worden beoordeeld. Daarvoor is het nog te recent. En belangrijker nog: iedereen heeft het afgelopen jaar anders beleefd.
Een filosoof zei ooit eens: “We berekenen tijd in uren en geloven dat die voor iedereen hetzelfde is. Maar iedereen heeft zijn eigen tijd, en alle tijden zijn anders. ” De Bijbel relativeert onze ervaring van tijd vanuit Gods perspectief: voor Hem is 1000 jaar als een dag en een dag is als 1000 jaar. Alleen vanuit Gods perspectief krijgen onze huidige ervaringen het gewicht dat ze verdienen. Ons oordeel is hiervoor niet voldoende.
