Er zijn kinderboeken die eenvoudig zijn geschreven en even briljant zijn. Leo Lionni schreef zo’n kinderboek over leren. De hoofdpersonen van het verhaal zijn een krokodil genaamd Cornelius en een aap die hem iets nieuws laat zien. Cornelius is geen normale krokodil – hij kan iets doen wat de krokodilkameraden niet kunnen: Cornelius kan rechtop lopen en daardoor ver de wereld in kijken en naar de vissen spugen. Ja, Cornelius is geen onbeschreven blad.
Zelfs degenen die net naar school gaan, beginnen niet vanaf nul. Beginners op school kunnen ook al heel wat: Ze hebben veel geleerd van hun ouders en leraren: hoe ze zich moeten kleden, wanneer je mag praten en wanneer je beter kunt zwijgen; hoe je de schaar gebruikt en hoe je lastige spelpuzzels oplost. Inmiddels kunnen deze kinderen al rechtop lopen en hebben al een beetje een inkijk in de wereld.
Maar als kinderen naar school gaan, komen ze ook dingen tegen die nieuw voor hen zijn. In het verhaal van Lionni komt de krokodil een aap tegen die een handstand doet en aan zijn staart in de boom kan hangen. Dat kan Cornelius niet. Maar hij wil het leren. En hij is enthousiast over het feit dat er dingen zijn die hij niet weet, maar die hij wel kan leren.
De ‘school-starters’ zullen veel nieuwe dingen ontdekken: schrijven en rekenen, hoe de wereld eruitziet, waar Amerika ligt en wie het heeft ontdekt … ja, er komen veel nieuwe dingen aan bod op school. De hoop is dat onze ‘starters’ ervan genieten en de nieuwe dingen als een voordeel ervaren in hun verdere leven.
Wat is de rol van leerkrachten en volwassenen hierin? En wat kunnen we daar als kerkmensen van leren bij de ‘opvoeding’ in het kerkelijk leven. Nee, het leren moeten ze zelf leren. Maar we kunnen ze daarbij wel helpen. “Het leven is veel hard werken … en een beetje hulp”, zegt de aap tegen Cornelius. En om een handstand te leren ondersteunt hij Cornelius totdat hij alleen op zijn handen kan staan.
Leraren en volwassenen … ja, wij allemaal kunnen dat “beetje hulp” zijn voor de ander. Vooral in het begin heb je ondersteuning nodig zodat je niet aan jezelf twijfelt. Een klein beetje hulp maakt leren leuk. Dan is het niet alleen een must, maar ook een leuke kans.
En wat komt eruit? De krokodil Cornelius, kruipend op de grond, gaat rechtop lopen en ziet daardoor dingen die krokodillen gewoonlijk niet zien; hij kan door leren meer zien dan zijn mede-luie leerlingen die alleen boomwortels, vuil en gevallen bladeren voor ogen hebben.
Leren verheft en verbreedt dus!
Een goede start voor het nieuwe seizoen toegewenst. Gods zegen hiervoor!
