Dit wordt mijn laatste column die op de website verschijnt. De laatste – die woorden gebruik ik deze weken steeds vaker. Het is vorige jaar al begonnen. Toen schoot me na de Kerstnachtdienst en de Nieuwjaarsmorgenpreek door het hoofd: dit is voor het laatst. En zo denk ik het nu na bepaalde vergaderingen, en nu dus ook bij dit stukje: hierna volgen er geen meer. Het blijft een vreemde gedachte.
Maar het is belangrijk, dat je het goed door je heen laat gaan. Alle dingen hebben een eindpunt, ook de dingen die je graag doet. Je moet er niet aan willen blijven hangen. Want daar word je niet beter van. We moeten als christenen leren, dat we aan niets blijven hangen dan aan God alleen. Je zou jezelf danig overschatten, als je denkt dat het zonder jou niet gaat. En je zou jezelf onderschatten, als je denkt jij er niet zonder kunt.
Loslaten van vertrouwde dingen blijft moeilijk, en het loslaten van dingen die je met hart en ziel deed ook. Maar juist dan komt het aan op overgave aan God, en die heeft soms zelfs nieuwe dingen voor je in petto. Wat? God houdt van verrassingen. Ik ben benieuwd. “Ga met God en Hij zal met je zijn”.
Het ga u allen goed.
