Een uitgebreid verslag van de afgelopen dagen. Lees mee met de groep in Cuevas
Weer even een update na een aantal drukke dagen in Cuevas! Laten we even teruggaan naar vrijdag: De woeste rivier die ervoor zorgde dat we ingesloten waren was ondertussen veranderd in een rustige beek die nog steeds te diep was om over te steken. Dus ook vrijdag nog steeds geen bouwdag. Maar om toch wat sportief bezig te zijn hadden, Hidde, Rienke en Lori een heuse bootcamp voorbereid. Na opdrukken, spieroefeningen en een estafette was iedereen helemaal uitgeput, een normale bouwdag was er niets bij! In de middag scheen de zon heerlijk en hebben we lekker in de zon gelegen, schrijven, spelletjes doen, heerlijk! De zon maakte er eindelijk weer een warme dag van, geen kou meer, niet meer met dekens binnen zitten maar lekker naar buiten toe! Iedereen genoot ervan. Via wat andere lokale mensen kwamen we er echter dat een kwekerij verderop een heuse touwbrug over de rivier had waar wij gebruik van mochten maken! Via een bospad langs de oever van de rivier was de brug te bereiken, heel simpel eigenlijk al wat het wel een drie kwartier omlopen. Maar goed, dat maakt niets uit want via de brug is de bouwplaats wel bereikbaar en kunnen we eindelijk weer gaan bouwen!
Dus zaterdag was het weer zover, we konden weer aan de slag! Vroeg in de ochtend zijn we vertrokken en rond half negen waren we weer bezig! De aannemer had de dagen dat wij niet konden bouwen zelf wel wat gedaan samen met wat lokale mensen, dus de muurtjes waren alweer een aardig stukje hoger geworden, echt prachtig! Zaterdag hebben we de hele dag gebouwd wat een prachtig resultaat als gevolg had. We hebben heel veel gemetseld en de muren zijn al aardig hoog geworden. ’s Avonds was iedereen moe maar ook enorm voldaan. Toen we na het bouwen weer terug waren op het resort had Mama Carlos een heuse Nederlandse maaltijd voorbereid; een broodje hamburger met patat. Iedereen heeft er enorm van genoten. Na het eten hebben we genoten van een prachtige sterrenhemel en zijn we daarna ons bed ingedoken.
Zondag begon voor ons rustig, na wat uitslapen heeft Else voor een mooie activiteit gezorgd, namelijk een route met vragen met de GMG groepjes. Dit zorgde voor een hoop mooie gesprekken en af een toe zelfs een traan. Voor de middag stond er een familiedag op het programma en hebben we met lokale families een hollandse midddag georganiseerd. Na een pot voetbal, die we helaas niet hebben gewonnen werd er gestart met spijkerbroekhangen, spekjes happen, zaklopen en spijkerpoepen. Het was een mooi gezicht om te zien hoe iedereen de grootste lol had. Toen de spellen afgelopen waren was het tijd voor de kerkdienst die werd geleid door Else. Een mooie preek over dienstbaarheid en dat iedereen één is in Gods familie. Na de dienst hebben we samen gegeten. De burgemeester had voor ons broodjes, sap en fruit geregeld en wij hadden pannenkoeken gebakken. Je zag de Bolivianen genieten van onze heerlijke zachte pannenkoeken! Na nog wat voetbal, basketbal en plezier hebben met elkaar ging iedereen voldaan naar bed.
Maandag was onze laatste bouwdag en iedereen heeft extra hard gewerkt om zo ver mogelijk te komen. Het resultaat is prachtig! Verder was het ook tijd voor het laatste kinderwerk, is het lifeskillsprogramma afgerond en is er een groep op bezoek geweest bij een stenenfabriek en het ziekenhuis. Lori heeft zelfs nog een aantal uur meegeholpen in het ziekenhuis. Het was een drukke dag en ’s avonds stond er Candle Light op het programma. Er werden mooie gedichten voorgelezen en iedereen werd in het zonnetje gezet.
Dinsdag was het een feestdag! ’s Ochtends was het tijd voor de overdracht van de kliniek. De burgemeester, iemand van de provincie en natuurlijk Silvia waren allemaal aanwezig. Ook waren ze enorm blij met wat we in drie weken gebouwd hebben. Het gebouw is nog niet af, maar ze gaan er alles aan doen om dit zo snel mogelijk in gebruik te kunnen nemen. Silvia, de verpleegkundige van de huidige kliniek, was trots omdat zij straks in de kliniek kan werken. Er is dan genoeg ruimte voor alle patienten, zodat zij nog beter geholpen kunnen worden. Rianna en Maaike hebben ook verteld dat we ons heel erg gastvrij voelden en iedereen wilde ons helpen. We zijn trots op wat we in drie weken bereikt hebben, maar vooral dankbaar om dienstbaar te kunnen zijn voor de mensen in Cuevas. Direct na de overdracht stond het kinderfeest op het programma met spelletjes, schminken, touwtje springen en blazen. Zowel de deelnemers als de kinderen waren aan het genieten van de tijd met elkaar. Na de middag was het dan tijd om de tassen in te pakken, schoon te maken en de laatste huisbezoeken te doen. De rustige middag veranderde snel toen de eigenaresse van de huisjes ons uitnodigde voor koffie op het resort. Dit konden we natuurlijk niet afslaan, dus gingen we alsnog op pad. Na een korte wandeling kwamen we aan bij een nog mooier resort dan waar wij verbleven. Dit resort had een prachtig overdekt terras en zelfs een zwembad! De vrouw was trots dat wij in haar huisjes hebben geslapen en bood ons daarom koffie, thee of chocolademelk aan met heerlijke broodjes. Het was fijn om even te genieten van de luxe, ook al is het heel vreemd omdat je weet dat de mensen aan de overkant van de straat amper te eten hebben… Gek dat dit zo naast elkaar bestaat.
Na de koffie gingen alsnog de laatste groepen op huisbezoek en maakte de rest zich klaar voor de bonte avond. Er werd gezongen, gedanst, quotes gespeeld, spelletjes gedaan en heel veel gelachen. Een avond die niet snel vergeten zal worden. Daarna moesten de tassen alsnog worden ingepakt, dus werd er tot in de late uurtjes doorgewerkt. Voor een aantal deelnemers werd de nacht nog korter. Ze hadden namelijk aangegeven dat zij wel wakker gemaakt konden worden voor eten. Bart, Else en Henry vonden dat die droom werkelijkheid moest worden, dus hebben zij midden in de nacht pannenkoeken gebakken en de deelnemers op bed verrast met een heerlijke Nederlandse pannenkoek. Die vonden het heerlijk, al voelde het voor een aantal deelnemers ’s ochtends als een vage droom.
Nou dat was een heel verslag, maar eindelijk zijn we aangekomen bij vandaag. Vandaag gaan we terug naar Santa Cruz. ’s Ochtends hebben we Wianna gewekt, want ja het was haar verjaardag! Er werd uiteraard gezongen en met z’n 120 ballonnen werd ze feestelijk wakker. Na het laatste ontbijt op het resort was het tijd om de laatste dingen bij elkaar te zoeken en afscheid te nemen. Dit was emotioneel, het is lastig om te vertrekken van mensen waar je drie weken lang mee opgetrokken bent. Maar ja, er is een tijd van komen en gaan en de tijd van gaan is nu aangebroken. Na de groepsfoto zijn we met z’n allen de bus in gegaan. We zijn nu op weg naar Santa Cruz, waar we nog een dag mogen rondkijken. We kijken terug op een prachtig project, waar we veel mochten betekenen voor de lokale bevolking maar ook binnen de groep nieuwe vriendschappen hebben mogen opbouwen. Maar goed nu eerst Santa Cruz nog, we zijn benieuwd wat we daar mogen beleven!
Wilt U meer over dit project lezen en weten hoe het met Henry, Rianna, Amanda, Margriet en Jantine gaat.
Ga dan naar: www.worldservants.nl/leef_mee/BO119/project