De doop is een teken dat mensen bij Jezus horen. Het is een teken van een nieuw begin.
Doop betekent ook: vanaf nu hoor je erbij, je bent kind van je ouders, maar je hoort ook bij God en bij de gemeenschap van de kerk. Je hebt je kind dan als het ware in Zijn handen gelegd. Je belooft je kind op te voeden met het geloof, maar weet tegelijkertijd, dat je er nooit alleen voor staat.
Neem contact op met de dominee of wijkouderling, als je je kind (of jezelf) wilt laten dopen. Hij/zij maakt dan persoonlijke afspraken met jullie over wensen, liederen en dergelijke.

Je geloof belijden, is hardop zeggen wat je gelooft. Als volwassene belijd je openlijk in een kerkdienst het geloof in God de Vader, in Jezus, Gods Zoon, en in de Heilige Geest, die inspiratiebron van het leven is. Ter voorbereiding op de belijdenis bespreek je samen met anderen een aantal belangrijke thema’s over het geloof. Na deze voorbereiding is er een feestelijke kerkdienst, waarin je aangeeft dat je Jezus Christus wilt volgen. Belijdenis van het geloof doen is een vorm van kleur bekennen. We kunnen tegenover God niet neutraal blijven. Hij wil een relatie met je opbouwen, maar je hoeft voor God geen perfect christen te zijn.

Liefde en verbondenheid zijn het waard om gevierd en gezegend te worden. Dat kan in een huwelijksdienst in één van onze kerken of op een andere locatie.  De kerk biedt de ruimte om jullie keuze voor elkaar bij God neer te leggen. In de kerk kun je een zegen vragen voor het leven dat komen gaat met goede en kwade dagen, ziekte en gezondheid. Als herinnering krijgt het bruidspaar een trouwbijbel mee, aan het bruidspaar gegeven door de kerkelijke gemeente als bemoedigend woord van liefde en trouw voor onderweg.  Als toekomstig bruidspaar zijn jullie vaak lang bezig met alle voorbereidingen voor het huwelijk. De plaats en tijd van het burgerlijk huwelijk moeten jullie meestal lang van tevoren vastleggen. Dit geldt ook voor het kerkelijk huwelijk. Je vraagt een dominee om voor te gaan en kiest een locatie voor de trouwdienst.

De kerk is er ook in dagen van rouw. Er kan vanuit de kerk begraven worden. Er is een samenkomst, waarbij het leven van de overledene wordt herdacht. Er klinken ook woorden van hoop en troost uit de Bijbel. De dood heeft niet het laatste woord: we leven vanuit de verwachting van een nieuw begin, van leven na dit leven. Neem bij overlijden van een dierbare contact op met de predikant. De predikant en/of pastorale bezoeker brengt na een overlijden een bezoek aan de familie van de overledene. Samen met hen geeft hij of zij invulling aan de uitvaartdienst.
Op de laatste zondag van het kerkelijke jaar (eind november) worden de overledenen herdacht.
De nabestaanden worden voor deze herdenkingsdienst uitgenodigd. Predikant en kerkenraad nemen gezamenlijk de zorg voor pastorale begeleiding van nabestaanden op zich.